Now and Later
Şimdi Harca Sonra Tasarruf Et
Spend now, while the economy remains depressed; save later, once it has recovered. How hard is that to understand?
Şimdi Ekonomi durgunken harca daha sonra ekonomi düzelince tasarruf et. Bunu anlamak çok mu zor?
Very hard, if the current state of political debate is any indication. All around the world, politicians seem determined to do the reverse. They’re eager to shortchange the economy when it needs help, even as they balk at dealing with long-run budget problems.
Siyasi tartışmaların mevcut görünümüne bakılırsa çok zor. Dünyanın her yerinde, siyasetçiler bunun tam zıddını yapmaya kararlı gözüküyor. Uzun dönemli bütçe sorunlarıyla uğraşmaktan kaçınan siyasetçiler ekonomiye ihtiyaç duyduğu desteği vermeye isteksizler.
But maybe a clear explanation of the issues can change some minds. So let’s talk about the long and the short of budget deficits. I’ll focus on the U.S. position, but a similar story can be told for other nations.
Ama bu konuların açıklayıcı biçimde anlatılması bazı kafaları değiştirebilir. Şimdi bütçe açıkları konusunu kısaca özetleyelim. Ben Amerika'daki duruma odaklanacağım ama diğer ülkeler için de benzer şeyler söylenebilir.
At the moment, as you may have noticed, the U.S. government is running a large budget deficit. Much of this deficit, however, is the result of the ongoing economic crisis, which has depressed revenues and required extraordinary expenditures to rescue the financial system. As the crisis abates, things will improve.
Sizin de bildiğiniz üzere, ABD şu anda büyük bir bütçe açığı veriyor. Ancak bu açığın büyük kısmı devam eden ekonomik krizden kaynaklanıyor. Kamu gelirlerini azaltan kriz, mali sistemi kurtarma için olağanüstü harcamaları zorunlu kıldı. Krizin etkileri azalınca durum düzelecek.
The Congressional Budget Office, in its analysis of President Obama’s budget proposals, predicts that economic recovery will reduce the annual budget deficit from about 10 percent of G.D.P. this year to about 4 percent of G.D.P. in 2014.
Kongre Bütçe Dairesi, Başkan Obama'nın bütçe teklifleriyle ilgili incelemesinde ekonomideki düzelmenin yıllık bütçe açığını GSYİH'in yüzde 10'u civarındaki mevcut düzeyden, 2014'te yüzde 4'e çekeceğini öngörüyor.
Unfortunately, that’s not enough. Even if the government’s annual borrowing were to stabilize at 4 percent of G.D.P., its total debt would continue to grow faster than its revenues. Furthermore, the budget office predicts that after bottoming out in 2014, the deficit will start rising again, largely because of rising health care costs.
Maalesef bu yetersiz. Yıllık kamu borçlanması GSYİH'in yüzde 4'ü oranında sabitlense bile, toplam kamu borcu toplam gelirden daha hızlı artmaya devam eder Dahası bütçe dairesi bütçe açığının 2014'te en düşük seviyeyi gördükten sonra tekrar yükseleceğini tahmin ediyor. Bunun asıl nedeni artan sağlık harcamaları.
So America has a long-run budget problem. Dealing with this problem will require, first and foremost, a real effort to bring health costs under control — without that, nothing will work. It will also require finding additional revenues and/or spending cuts.
Bu yüzden, Amerika'nın uzun dönemli bir bütçe sorunu var. Bununla uğraşmak, her şeyden önce sağlık harcamalarını kontrol altına almak için ciddi çaba sergilemeyi gerektirir. Bu yapılmadıkça hiçbir şey işe yaramaz. Ayrıca ek gelir yaratmak ve/veya harcamaları kısmak da gerekir.
As an economic matter, this shouldn’t be hard — in particular, a modest value-added tax, say at a 5 percent rate, would go a long way toward closing the gap, while leaving overall U.S. taxes among the lowest in the advanced world.
Bu ekonomik sorunu anlamak bu kadar zor olmamalı. Özellikle yüzde 5'lik mütevazı bir katma değer vergisi oranı, bu açığı kapatmakta çok işe yarar. Böylece ABD'deki genel vergi oranları da gelişmiş ekonomilerdeki en düşük oranlardan birisi olur.
But if we need to raise taxes and cut spending eventually, shouldn’t we start now? No, we shouldn’t.
Madem vergileri artırıp harcamaları kısmak lazım buna hemen şimdi başlamamız gerekmiyor mu? Hayır.
Right now, we have a severely depressed economy — and that depressed economy is inflicting long-run damage. Every year that goes by with extremely high unemployment increases the chance that many of the long-term unemployed will never come back to the work force, and become a permanent underclass.
Ekonomimiz şu anda çok durgun. Bu durgun ekonomi uzun dönemli hasara neden oluyor. Aşırı yüksek işsizliğin yaşandığı her yıl uzun süredir işsiz olan insanların çoğunun bir daha asla iş bulamaması ve daimi bir alt sınıf oluşturması ihtimalini artırıyor.
Every year that there are five times as many people seeking work as there are job openings means that hundreds of thousands of Americans graduating from school are denied the chance to get started on their working lives. And with each passing month we drift closer to a Japanese-style deflationary trap.
Her yıl yaratılan yeni istihdamdan beş kat fazla sayıda insanın iş araması, okuldan mezun olan yüzbinlerce Amerikalıyı çalışma hayatına başlama şansından mahrum ediyor. Geçen her ay, bizi Japonya tarzı bir deflasyon tuzağına daha çok yaklaştırıyor.
Penny-pinching at a time like this isn’t just cruel; it endangers the nation’s future. And it doesn’t even do much to reduce our future debt burden, because stinting on spending now threatens the economic recovery, and with it the hope for rising revenues.
Böyle bir zamanda cimrilik yapmak sadece zalimlik değil, aynı zamanda ülkenin geleceğini de tehlikeye atmak demek. Bu durum gelecekteki borç yükümüzü azaltmaya pek yardımcı olmuyor. Çünkü şimdi harcamaları kısmak hem ekonomideki toparlanmayı hem de bütçe gelirlerini artırma umudunu tehlikeye atar.
So now is not the time for fiscal austerity. How will we know when that time has come? The answer is that the budget deficit should become a priority when, and only when, the Federal Reserve has regained some traction over the economy, so that it can offset the negative effects of tax increases and spending cuts by reducing interest rates.
Bu yüzden, şu anda kemerleri sıkmanın zamanı değil. Bunun zamanının geldiğini nereden anlayacağız? Bütçe açığı, ancak ve ancak Federal Reserve'ün ekonomi üzerindeki belirleyici gücünün bir kısmını tekrar kazanması halinde öncelikli olmalıdır. Fed böylece faiz oranlarını düşürerek vergi artışlarının ve harcama kesintilerinin olumsuz etkilerini telafi edebilir.
Currently, the Fed can’t do that, because the interest rates it can control are near zero, and can’t go any lower. Eventually, however, as unemployment falls — probably when it goes below 7 percent or less — the Fed will want to raise rates to head off possible inflation.
Fed bunu şimdi yapmaz çünkü kontrol edebileceği faiz oranları sıfıra yakın ve bundan da aşağıya inemez. İşsizlik oranı nihayet düşünce, yani muhtemelen yüzde 7 veya bunun altında bir orana gerileyince Fed enflasyon tehlikesini önlemek için faiz oranlarını artıracaktır.
At that point we can make a deal: the government starts cutting back, and the Fed holds off on rate hikes so that these cutbacks don’t tip the economy back into a slump.
Bu noktada bir anlaşmaya varabiliriz: devlet harcamaları kısmaya başlar, Fed de kesintilerin ekonomiyi tekrar durgunluğa sokmaması için faiz artışlarını erteler.
But the time for such a deal is a long way off — probably two years or more. The responsible thing, then, is to spend now, while planning to save later.
As I said, many politicians seem determined to do the reverse.
Ama böyle bir anlaşmaya daha çok var -belki iki yıl veya daha fazla. Sorumlu davranış, daha sonra tasarruf etmeyi planlarken şu anda kamu harcaması yapmayı gerektirir. Dediğim gibi, çoğu siyasetçi bunun tam zıddını yapmaya kararlı gözüküyor.
Many members of Congress, in particular, oppose aid to the long-term unemployed, let alone to hard-pressed state and local governments, on the grounds that we can’t afford it.
Özellikle Kongre üyelerinin birçoğu zor durumdaki eyaletlere ve yerel yönetimlere yardım etmek bir yana uzun süredir işsiz olanlara yapılacak yardıma bile karşı. Gerekçeleri bunu karşılayacak gücümüzün olmaması.
In so doing, they are undermining spending at a time when we really need it, and endangering the recovery. Yet efforts to control health costs were met with cries of “death panels.”
Böyle yaparak kamu harcamalarını asıl ihtiyacımız olan bir zamanda kısıp ekonomik düzelmeyi tehlikeye atıyorlar. Oysa sağlık harcamalarını kontrol altına alma çabaları sert suçlamalara hedef oldu.
And some of the most vocal deficit scolds in Congress are working hard to reduce taxes for the handful of lucky Americans who are heirs to multimillion-dollar estates. This would do nothing for the economy now, but it would reduce revenues by billions of dollars a year, permanently.
Bütçe açığıyla ilgili en çok sesi çıkan Kongre üyeleri milyonlarca dolarlık mülkleri miras alan bir avuç şanslı Amerikalıya vergi indirimi getirmek için yoğun biçimde çalışıyor. Ekonomiye hiçbir fayda getirmeyen bu adım, kamu gelirlerinde her yıl milyarlarca dolarlık kalıcı düşüşe neden olur.
But some politicians must be sincere about being fiscally responsible. And to them I say, please get your timing right. Yes, we need to fix our long-run budget problems — but not by refusing to help our economy in its hour of need.
Bazı siyasetçiler mali sorumluluk konusunda samimi görünüyor. Onlardan zamanlamayı iyi ayarlamalarını rica ediyorum. Tabii ki uzun dönemli bütçe sorunlarını çözüm bulmalıyız. Ama bunu, ekonomimize ihtiyaç anında yardım etmeyi reddederek yapamayız.
Türkçe http://www.sabah.com.tr/
0 yorum:
Yorum Gönder